حتای مرگ: هفتاد تفسیر از هفتاد سنگ قبر یدالله رویایی
1.webp)
امتیاز دهید
درباره:
یدالله رویایی
امتیاز دهید
ت‍دوی‍ن و ان‍ت‍خ‍اب: محمدحسین مدل، محمدولیزاده
کتاب حتای مرگ: هفتاد تفسیر از هفتاد سنگ قبر اثری است تدوین‌شده توسط محمدحسین مدل و محمدولیزاده، که در سال ۱۳۸۳ توسط نشر «داستان‌سرا» منتشر شد. این کتاب مجموعه‌ای از تاویل‌های شاعری است درباره مجموعه شعر هفتاد سنگ قبر یدالله رویایی. مدل با زبان تحلیلی و حسی، سراغ سنگ‌قبرهایی می‌رود که رویایی در قالب اشعار تصویری و سمبلیک خلق کرده و تلاش می‌کند پشت‌پرده زبانی، تاریخی و فرهنگی آن‌ها را واکاوی کند.
یدالله رویایی که پیشگام مکتب شعر حجم بود و در فرانسه زندگی می‌کرد، در هفتاد سنگ قبر به زبان استعاری و با رویکرد پدیدارشناختی متاثر از هوسرل و عرفان اسلامی به مرگ، تاریخ، اسطوره و مناسک دفن می‌پردازد. او در اشعارش از اسامی مکان‌ها، شخصیت‌های مذهبی و تاریخی بهره می‌برد و با زبان ترکیبی از نثر عرفانی و نحوه بیان بدوی نقاشانه، یک رستاخیز نمادین و وجودی ایجاد می‌کند.
در کتاب تاویلی مدل و محمدولیزاده، نکات مهمی برجسته شده‌اند: مرگ به مثابه نمایشگاهی از زندگان و مردگان، ساختار زبان حجمی و استعاری کتاب، حضور صحنه‌آرایی مرگ برگرفته از سنت‌هایی مانند باستان‌شناسی قبرها و مرگ عرفانی، و گاه بازخوانی شخصی نظیر مرثیه‌ای از جنس «گوری برای مادر». آن‌ها همچنین تاکید می‌کنند که زبان رویایی هم‌زمان باستانی و معاصر است؛ شاعر ضمن حفظ «هویت تاریخ ایرانی و فرهنگی شرق»، از ساختارهای زبانی روزمره بهره می‌گیرد تا بیانش ملموس بماند.
به‌طور کلی، این اثر برای علاقه‌مندان به شعر معاصر، تحقیق در رمزها و نشانه‌های ادبی، و کسانی که قصد دارند مرز میان زبان ساده و استعاری، عرفان تاریخی و تجربه فردی را در ساختار شعر حجم بررسی کنند، منبعی ارزشمند و تحلیلی به‌شمار می‌رود.
کتاب حتای مرگ: هفتاد تفسیر از هفتاد سنگ قبر اثری است تدوین‌شده توسط محمدحسین مدل و محمدولیزاده، که در سال ۱۳۸۳ توسط نشر «داستان‌سرا» منتشر شد. این کتاب مجموعه‌ای از تاویل‌های شاعری است درباره مجموعه شعر هفتاد سنگ قبر یدالله رویایی. مدل با زبان تحلیلی و حسی، سراغ سنگ‌قبرهایی می‌رود که رویایی در قالب اشعار تصویری و سمبلیک خلق کرده و تلاش می‌کند پشت‌پرده زبانی، تاریخی و فرهنگی آن‌ها را واکاوی کند.
یدالله رویایی که پیشگام مکتب شعر حجم بود و در فرانسه زندگی می‌کرد، در هفتاد سنگ قبر به زبان استعاری و با رویکرد پدیدارشناختی متاثر از هوسرل و عرفان اسلامی به مرگ، تاریخ، اسطوره و مناسک دفن می‌پردازد. او در اشعارش از اسامی مکان‌ها، شخصیت‌های مذهبی و تاریخی بهره می‌برد و با زبان ترکیبی از نثر عرفانی و نحوه بیان بدوی نقاشانه، یک رستاخیز نمادین و وجودی ایجاد می‌کند.
در کتاب تاویلی مدل و محمدولیزاده، نکات مهمی برجسته شده‌اند: مرگ به مثابه نمایشگاهی از زندگان و مردگان، ساختار زبان حجمی و استعاری کتاب، حضور صحنه‌آرایی مرگ برگرفته از سنت‌هایی مانند باستان‌شناسی قبرها و مرگ عرفانی، و گاه بازخوانی شخصی نظیر مرثیه‌ای از جنس «گوری برای مادر». آن‌ها همچنین تاکید می‌کنند که زبان رویایی هم‌زمان باستانی و معاصر است؛ شاعر ضمن حفظ «هویت تاریخ ایرانی و فرهنگی شرق»، از ساختارهای زبانی روزمره بهره می‌گیرد تا بیانش ملموس بماند.
به‌طور کلی، این اثر برای علاقه‌مندان به شعر معاصر، تحقیق در رمزها و نشانه‌های ادبی، و کسانی که قصد دارند مرز میان زبان ساده و استعاری، عرفان تاریخی و تجربه فردی را در ساختار شعر حجم بررسی کنند، منبعی ارزشمند و تحلیلی به‌شمار می‌رود.
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی حتای مرگ: هفتاد تفسیر از هفتاد سنگ قبر یدالله رویایی